Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
i na wieki wieków. Amen. Alleluja.
Powyższe teksty opuszcza się, jeśli tę Godzinę poprzedza Wezwanie.
LG tom IV: Poniedziałek II, str. 652; LG skrócone: Poniedziałek II, str. 852-853
1 Wszechmocny Dawco jasności,
Kiedy już noc się skończyła,
Zapalasz światłem pogodnym
Dzień, który wszystko ogarnia.
2 Tyś sam jest światłem stworzenia,
Bardziej potężnym niż słońce,
Którego nikłe promienie
Blaski wieczności zwiastują.
3 O Ty, jaśniejszy od słońca,
Dniu, który nie masz zachodu,
Przenikasz serca człowiecze,
Znasz ich tajemne głębiny.
4 Niech czyste myśli zwyciężą
To, co podsuwa pokusa;
Niech nasze ciała się staną
Ducha Świętego przybytkiem.
5 O Chryste, Królu łagodny,
Tobie i Ojcu Twojemu
Z Najświętszym Duchem pociechy
Chwała niech będzie na wieki. Amen.
Antyfony - LG tom IV: Poniedziałek II, str. 653-655; LG skrócone: Poniedziałek II, str. 853-855
Psalmy - LG tom IV: Poniedziałek II, str. 653-655; LG skrócone: Poniedziałek II, str. 853-855
1 ant.
Kiedy przyjdę * i ujrzę oblicze Boże?
Psalm 42
Tęsknota za Bogiem i świątynią
Kto odczuwa pragnienie, niech przyjdzie; kto chce, niech wody życia zaczerpnie (Ap 22, 17)
Jak łania pragnie wody ze strumieni, *
tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże.
Dusza moja Boga pragnie, Boga żywego, *
kiedyż więc przyjdę i ujrzę oblicze Boże?
Łzy są moim chlebem we dnie i w nocy; *
"Gdzie jest twój Bóg?" pytają mnie co dzień.
Rozpływa się we mnie moja dusza, *
gdy wspominam, jak z tłumem kroczyłem do Bożego domu
W świątecznym orszaku, *
wśród głosów radości i chwały.
Czemu zgnębiona jesteś, duszo moja, *
i czemu trwożysz się we mnie?
Ufaj Bogu, bo jeszcze wysławiać Go będę: *
On zbawieniem mojego oblicza i moim Bogiem!
A we mnie samym dusza przygnębiona, †
przeto wspominam Cię z ziemi Jordanu, *
z ziemi Hermonu i góry Misar.
Głębia przyzywa głębię hukiem wodospadów. *
Wszystkie Twe nurty i fale nade mną się przewalają.
Niech Pan udzieli mi we dnie swej łaski, †
a w nocy będę Mu śpiewał, *
będę sławił Boga mego życia.
Mówię do Boga: Opoko moja, czemu zapominasz o mnie? *
Czemu chodzę smutny, gnębiony przez wroga?
Kości we mnie się kruszą, *
gdy lżą mnie przeciwnicy,
Gdy cały dzień mówią do mnie: *
"Gdzie jest Bóg twój?"
Czemu zgnębiona jesteś, duszo moja, *
i czemu trwożysz się we mnie?
Ufaj Bogu, bo jeszcze wysławiać Go będę: *
On zbawieniem mojego oblicza i moim Bogiem!
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Kiedy przyjdę i ujrzę oblicze Boże?
2 ant.
Okaż nam, Panie, * miłosierdzie swoje.
Pieśń (Syr 36, 1-5. 10-13)
Modlitwa za Jerozolimę
To jest życie wieczne: aby poznali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa (J 17, 3)
Zmiłuj się nad nami, Panie, Boże wszystkich rzeczy, *
spójrz i ześlij bojaźń przed Tobą na wszystkie narody.
Wyciągnij rękę przeciw obcym ludom, *
aby ujrzały Twoją potęgę.
Bo jak przez nas okazałeś im świętość swoją, *
tak przez nich wobec nas okaż się wielkim.
Niech i one uznają, jak my uznajemy, *
że nie ma Boga, oprócz Ciebie, Panie.
Powtórz znaki i znów uczyń cuda, *
wsław swoją rękę i ramię prawe.
Zgromadź wszystkie pokolenia Jakuba *
i weź je w posiadanie, jak było na początku.
Panie, zlituj się nad narodem nazwanym Twoim imieniem, *
nad Izraelem, którego uznałeś za pierworodnego.
Miej miłosierdzie nad Twym świętym miastem, *
nad Jeruzalem, miejscem Twego odpoczynku.
Napełnij Syjon wysławianiem Twej mocy, *
a Twój lud swoją chwałą.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Okaż nam, Panie, / miłosierdzie swoje.
3 ant.
Błogosławiony jesteś, Panie, * na sklepieniu nieba.
Psalm 19 A, 2-7
Chwała Boga Stwórcy
Nawiedzi nas z wysoka Wschodzące Słońce... aby nasze kroki skierować na drogę pokoju (Łk 1, 78. 79)
Niebiosa głoszą chwałę Boga, *
dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.
Dzień opowiada dniowi, *
noc nocy wiadomość przekazuje.
Nie są to słowa ani nie jest to mowa, *
których by dźwięku nie usłyszano.
Ich głos się rozchodzi po całej ziemi, *
ich słowa aż po krańce świata.
Tam słońcu namiot postawił, †
a ono jak oblubieniec wychodzi ze swej komnaty, *
cieszy się jak siłacz ruszający do biegu.
Ono wschodzi na krańcu nieba †
i biegnie aż po drugi kraniec, *
a nic przed jego żarem się nie schroni.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Błogosławiony jesteś, Panie, na sklepieniu nieba.
|
LG tom IV: Poniedziałek II, str. 655; LG skrócone: Poniedziałek II, str. 855
|
Jr 15, 16
|
Ilekroć otrzymywałem Twoje słowa, pochłaniałem je, a Twoje słowo stawało się dla mnie rozkoszą i radością serca mego. Bo imię Twoje zostało wezwane nade mną, Panie, Boże Zastępów.
LG tom IV: Poniedziałek II, str. 655; LG skrócone: Poniedziałek II, str. 856
K.
Sprawiedliwi, radośnie wołajcie na cześć Pana, * Prawym przystoi pieśń chwały.
W.
Sprawiedliwi, radośnie wołajcie na cześć Pana, / Prawym przystoi pieśń chwały.
K.
Śpiewajcie Panu pieśń nową.
W.
Prawym przystoi pieśń chwały.
K. Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
W.
Sprawiedliwi, radośnie wołajcie na cześć Pana, / Prawym przystoi pieśń chwały.
|
|
|
1, 16 - 2, 1a. 10-24
|
Głupie myśli niezbożnych przeciw sprawiedliwemu
Bezbożni ściągają śmierć na siebie słowem i czynem, usychają, uważając ją za przyjaciółkę, i zawierają z nią przymierze, zasługują bowiem na to, aby być jej działem.
Mylnie rozumując, mówili sobie: "Udręczmy sprawiedliwego biedaka, nie oszczędźmy wdowy ani wiekowej siwizny starca nie uczcijmy. Nasza siła będzie nam prawem sprawiedliwości, bo to, co słabe, gani się jako nieprzydatne. Zróbmy zasadzkę na sprawiedliwego, bo nam niewygodny: sprzeciwia się naszym sprawom, zarzuca nam łamanie prawa, wypomina nam błędy naszych obyczajów. Chełpi się, że zna Boga, zwie siebie dzieckiem Pańskim. Jest potępieniem naszych zamysłów, sam widok jego jest dla nas przykry, bo życie jego niepodobne do innych i drogi jego odmienne. Uznał nas za coś fałszywego i stroni od dróg naszych jak od nieczystości. Kres sprawiedliwych ogłasza za szczęśliwy i chełpi się Bogiem jako ojcem.
Zobaczmyż, czy prawdziwe są jego słowa, wybadajmy, co będzie przy jego zejściu. Bo jeśli sprawiedliwy jest synem Bożym, Bóg ujmie się za nim i wyrwie go z ręki przeciwników. Dotknijmy go obelgą i katuszą, by poznać jego łagodność i doświadczyć jego cierpliwości. Zasądźmy go na śmierć haniebną, bo - jak mówił - będzie ocalony".
Tak pomyśleli - i pobłądzili, bo własna złość ich zaślepiła. Nie pojęli tajemnic Bożych, nie spodziewali się nagrody za prawość i nie docenili odpłaty dusz czystych. Bo dla nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka - uczynił go obrazem swej własnej wieczności. A śmierć weszła na świat przez zawiść diabła i doświadczają jej ci, którzy do niego należą.
|
I CZYTANIE Z CYKLU DWU LETNIEGO
Z Księgi Mądrości
|
1, 16 - 2, 1a. 10-24
|
Głupie myśli niezbożnych przeciw sprawiedliwemu
Bezbożni ściągają śmierć na siebie słowem i czynem, usychają, uważając ją za przyjaciółkę, i zawierają z nią przymierze, zasługują bowiem na to, aby być jej działem.
Mylnie rozumując, mówili sobie: "Udręczmy sprawiedliwego biedaka, nie oszczędźmy wdowy ani wiekowej siwizny starca nie uczcijmy. Nasza siła będzie nam prawem sprawiedliwości, bo to, co słabe, gani się jako nieprzydatne. Zróbmy zasadzkę na sprawiedliwego, bo nam niewygodny: sprzeciwia się naszym sprawom, zarzuca nam łamanie prawa, wypomina nam błędy naszych obyczajów. Chełpi się, że zna Boga, zwie siebie dzieckiem Pańskim. Jest potępieniem naszych zamysłów, sam widok jego jest dla nas przykry, bo życie jego niepodobne do innych i drogi jego odmienne. Uznał nas za coś fałszywego i stroni od dróg naszych jak od nieczystości. Kres sprawiedliwych ogłasza za szczęśliwy i chełpi się Bogiem jako ojcem.
Zobaczmyż, czy prawdziwe są jego słowa, wybadajmy, co będzie przy jego zejściu. Bo jeśli sprawiedliwy jest synem Bożym, Bóg ujmie się za nim i wyrwie go z ręki przeciwników. Dotknijmy go obelgą i katuszą, by poznać jego łagodność i doświadczyć jego cierpliwości. Zasądźmy go na śmierć haniebną, bo - jak mówił - będzie ocalony".
Tak pomyśleli - i pobłądzili, bo własna złość ich zaślepiła. Nie pojęli tajemnic Bożych, nie spodziewali się nagrody za prawość i nie docenili odpłaty dusz czystych. Bo dla nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka - uczynił go obrazem swej własnej wieczności. A śmierć weszła na świat przez zawiść diabła i doświadczają jej ci, którzy do niego należą.
|
|
|
Mdr 2, 1. 12. 13. 17. 18; Mt 27, 43
|
W.
Mówili bezbożni: † Zróbmy zasadzkę na sprawiedliwego, bo się sprzeciwia naszym sprawom, / zwie siebie dzieckiem Pańskim: * Zobaczmyż, czy prawdziwe są jego słowa. / Bo jeśli sprawiedliwy jest synem Bożym, / Bóg wyrwie go z rąk naszych.
K.
Zaufał Bogu: niechże Go teraz wybawi, jeśli Go miłuje. Przecież powiedział: Jestem Synem Bożym. W. Zobaczmyż, czy prawdziwe są jego słowa. / Bo jeśli sprawiedliwy jest synem Bożym, / Bóg wyrwie go z rąk naszych.
LG tom IV: Poniedziałek XXX zw, str. 348-349
Z Listu św. Klemensa I, papieża, do Koryntian
(rozdz. 21, 1 - 22, 5; 23, 1-2)
Nie sprzeciwiajmy się woli Boga
Strzeżcie się, umiłowani, aby tak liczne dobrodziejstwa Boże nie obróciły się na potępienie nas wszystkich, skoro nie będziemy postępować w sposób godny Boga, wypełniając zgodnie, co dobre i szlachetne przed Jego obliczem. Mówi bowiem Pismo: "Duch Pana jest światłem przenikającym głębokości serca".
Pomyślmy, jak bardzo bliski jest nam Bóg i jak żadna myśl ani żadne nasze słowo nie mogą się przed Nim ukryć. Słuszną jest zatem rzeczą, abyśmy się nie sprzeciwiali Jego woli. Lepiej nam się narazić ludziom niemądrym, nierozważnym, wyniosłym, chełpliwym niż Bogu.
Wielbijmy Jezusa, Pana naszego, który przelał za nas krew swoją, szanujmy naszych przełożonych, czcijmy starszych, wychowujmy młodych ucząc bojaźni Bożej, prowadźmy nasze niewiasty ku dobremu. Niech pielęgnują pełne wdzięku obyczaje czystości, niech objawiają prawdziwą i szczerą wolę pokoju, niech opanowują swój język przez milczenie, niech święcie wypełniają wobec wszystkich lękających się Boga posługę miłości bez względu na osobę.
Dzieci niech mają udział w nauce Chrystusa. Niech się uczą, jak wiele u Boga znaczy pokora, jak wiele u Niego może czysta miłość, jak dobrą i wielką rzeczą jest bojaźń Boża wiodąca do zbawienia wszystkich, którzy w czystości serca strzegą jej święcie. Bóg bowiem przenika nasze myśli i pragnienia, Jego Duch jest w nas; gdy zechce, zabierze Go.
We wszystkim tym pomaga wiara w Chrystusa. On sam nas zachęca przez Ducha Świętego: "Pójdźcie, synowie, słuchajcie Mnie; nauczę was bojaźni Pana. Jakim jest człowiek, co miłuje życie i pragnie oglądać dni szczęśliwe? Powściągnij język twój od złego, a twoje wargi niech nie mówią podstępnie. Odstąp od złego i czyń dobro. Szukaj pokoju i podążaj za nim".
Łaskawy i miłosierny dla wszystkich Ojciec miłuje tych, którzy się Go boją; tych, którzy się zbliżają doń w prostocie serca, obdarza łaskami z wielką hojnością i dobrocią. Dlatego nie miejmy podzielonego serca, a dusza nasza niechaj się nie wynosi z powodu wspaniałych i niezrównanych darów Boga.
|
KONIEC GODZINY CZYTAŃ
===Czytanie z dnia
EWANGELIA
Łk 13, 10-17
Uzdrowienie w szabat
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus nauczał w szabat w jednej z synagog. A była tam kobieta, która od osiemnastu lat miała ducha niemocy: była pochylona i w żaden sposób nie mogła się wyprostować.
Gdy Jezus ją zobaczył, przywołał ją i rzekł do niej: «Niewiasto, jesteś wolna od swej niemocy». Położył na nią ręce, a natychmiast wyprostowała się i chwaliła Boga.
Lecz przełożony synagogi, oburzony tym, że Jezus uzdrowił w szabat, rzekł do ludu: «Jest sześć dni, w które należy pracować. W te więc przychodźcie i leczcie się, a nie w dzień szabatu!»
Pan mu odpowiedział: «Obłudnicy, czyż każdy z was nie odwiązuje w szabat wołu lub osła od żłobu i nie prowadzi, by go napoić? A owej córki Abrahama, którą Szatan osiemnaście lat trzymał na uwięzi, czy nie należało uwolnić od tych więzów w dzień szabatu?» Na te słowa wstyd ogarnął wszystkich Jego przeciwników, a lud cały cieszył się ze wszystkich wspaniałych czynów, dokonywanych przez Niego.
Oto słowo Pańskie.
T: czyt/10_26.txt
2 Ew.
PIEŚŃ ZACHARIASZA
LG tom IV: Poniedziałek II, str. 655;LG skrócone: Poniedziałek II, str. 856
|
Łk 1, 68-79 |
Ant.
Błogosławiony Pan Bóg, * który nas nawiedził i odkupił.
Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, *
bo lud swój nawiedził i wyzwolił.
I wzbudził dla nas moc zbawczą *
w domu swego sługi Dawida.
Jak zapowiedział od dawna *
przez usta swych świętych proroków,
Że nas wybawi od naszych nieprzyjaciół *
i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą;
Że naszym ojcom okaże miłosierdzie *
i wspomni na swe święte przymierze,
Na przysięgę, którą złożył *
ojcu naszemu Abrahamowi.
Da nam, że z mocy nieprzyjaciół wyrwani, *
służyć Mu będziemy bez trwogi,
W pobożności i sprawiedliwości przed Nim *
po wszystkie dni nasze.
A ty, dziecię, zwać się będziesz prorokiem Najwyższego, *
gdyż pójdziesz przed Panem przygotować Mu drogi.
Jego ludowi dasz poznać zbawienie *
przez odpuszczenie grzechów.
Dzięki serdecznej litości naszego Boga, *
z jaką nas nawiedzi z wysoka Wschodzące Słońce,
By oświecić tych, co w mroku i cieniu śmierci mieszkają, *
aby nasze kroki skierować na drogę pokoju.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Błogosławiony Pan Bóg, / który nas nawiedził i odkupił.
LG tom IV: Poniedziałek II, str. 656; LG skrócone: Poniedziałek II, str. 856
Nasz Zbawiciel dał nam udział w królewskim kapłaństwie, abyśmy składali Bogu przyjemne ofiary. Z wdzięcznością módlmy się do Niego:
**Zachowaj nas, Panie, w Twojej świętej służbie. **
Chryste, wieczny Kapłanie, Ty obdarzyłeś swój lud godnością świętego kapłaństwa,
- spraw, abyśmy zawsze składali duchowe ofiary miłe Bogu.
**Zachowaj nas, Panie, w Twojej świętej służbie. **
Udziel nam hojnie darów swego Ducha,
- cierpliwości, łagodności i pokory.
**Zachowaj nas, Panie, w Twojej świętej służbie. **
Daj, abyśmy się cieszyli posiadaniem Ciebie, który jesteś Miłością,
- i chwalili Cię dobrymi czynami.
**Zachowaj nas, Panie, w Twojej świętej służbie. **
Naucz nas troszczyć się o dobro bliźnich,
- abyśmy łatwiej osiągnęli zbawienie.
**Zachowaj nas, Panie, w Twojej świętej służbie. **
|
†††††††††
Ojcze nasz, któryś jest w niebie,
święć się imię Twoje;
przyjdź królestwo Twoje;
bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi.
Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj;
i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom;
i nie wódź nas na pokuszenie,
ale nas zbaw ode złego.
LG tom IV: Poniedziałek II, str. 656; LG skrócone: Poniedziałek II, str. 856
Panie, Boże wszechmogący, Ty nas doprowadziłeś do początku dnia dzisiejszego, † zachowaj nas od wszelkiego grzechu * i spraw, aby nasze myśli, słowa i uczynki zgadzały się z Twoją wolą.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
Jeśli kapłan lub diakon przewodniczy oficjum, zwraca się do wiernych ze słowami:
K. Pan z wami.
W. I z duchem twoim.
K. Niech was błogosławi Bóg wszechmogący: Ojciec i Syn, † i Duch Święty.
W. Amen.
Można użyć innego, uroczystego błogosławieństwa.
Jeśli wierni mają się rozejść, dodaje się wezwanie:
K. Idźcie w pokoju Chrystusa.
W. Bogu niech będą dzięki.
W razie nieobecności kapłana lub diakona oraz w oficjum odmawianym przez jedną tylko osobę, kończy się tę Godzinę słowami:
Niech nas Bóg błogosławi, broni od wszelkiego zła i doprowadzi do życia wiecznego. W.
------
Firefox->About:Config->Colors->Background = # FFFF00 (żółty) #ffc411 ----------------- Pobierz lg2011.zip
|